Dag 1

De reis zit er op! EN WE HEBBEN HET OVERLEEFD! De reis begon gisteren lekker rustig in de kerk en door het WK had iedereen net te weinig slaap en was het heerlijk rustig. Eenmaal in de auto lag Ruben al weer te maffen. Ook de rest van de auto had knikkebol neigingen, maar kwamen als sterkste uit de strijd. Eenmaal aangekomen bij de supergrote luchthaven (wel geteld 1 terminal) van Dortmund zijn we rustig en kalm naar de douane gegaan. Daar moest ik mijn schoenen uit doen. Want het apparaat ging weer eens bliepen. Ja, staal in de neus van je schoen is dus niet iets waar de meneer van de douane blij van word. Gelukkig mochten we allemaal zonder problemen het vliegtuig in. Ons mooie roze vliegtuig. En daar begonnen we aan de tocht met het vliegtuig naar Roemenië. Mijn hoofdpijn was weer hevig, maar gelukkig hebben de kauwgompjes van Giel mij gered. Eenmaal de juiste hoogte bereikt mocht ik van mijzelf mijn ogen nog even dicht doen. Wel geteld 5 minuten mocht ik mij in dromenland bevinden. Deze powernap was echter genoeg om de hele dag door te kunnen gaan. Na de briljante landing weer vol hoofdpijn en luid applaus voor de piloot, moesten we in de bus. We reden 100 meter naar de ingang, want stel je voor dat je passagier moe worden van de pittige wandeling. Vervolgens snel het vliegveld van Cluj-napoca door een nog een kleine bus reis van 1,5 uur zouden we over zijn. Helaas waren er een p0aar langzame AUTO’S die we maar via de wegonderbreking in het midden van de weg moesten inhalen, maar voordat je dat doet moet je wel je claxon goed laten horen aan je tegenliggers.

Daar waren we dan eindelijk op bestemming na 2 uur rijden, 2 uur wachten op het vliegveld, 2,5 uur in het vliegtuig en nog eens 1,5 uur in de bus. De school zag er op het eerste gezicht nog prima uit, maar eenmaal aangekomen op plaats delict moest er nog heel veel gebeuren. Vervolgens was het hoog tijd om te eten. De kook toppers Gerda en Geertje hadden voor verse bolletjes gezorgd met een hamburger en krentenbollen. Als voorafje werd er ook nog soep geserveerd in alle smaken, namelijk: kip, tomaat en groente. ’s Avonds was er nog een programma om elkaar betert te leren kennen. Allereerst zijn we begonnen met het namen, bijnamen spel. Hierbij is het de bedoeling dat je met de voorletter van je naam een bijnaam verzint. Daarna moest je ook nog vertellen hoe je buren hete, zo was het voor mij: ‘joliger Jorrit, luie Leon, gelukkige Giel, ambitieuze Aisling, een Erik, rommelige Richie, handige Harry, kleine Koop, maffe Martin, ruige Ruben, akelige Ara, gekke Gerda, bebaarde Berent Bert of zo iets ;P, neurotische Nadja en absurde Anne. Daarna nog even een spelletje in de lijn staan op voorletter, lichaamslengte en grote van je hand. Na dit alles was het tijd voor een biertje of een fries en een heerlijke snoekduik in bed.

Al met al een geslaagde eerste dag.

Jorrit ten Brummeler