Hiep hiep hoera, vandaag is Floor jarig in het zonnige Roemenië. Voor haar verjaardag heeft Floor behoorlijk wat straaltjes zon gekregen. Vanochtend begon het wat mistig, maar nadat we hadden gezongen begon de zon zijn werk te doen. Ook wij zijn vandaag weer hard aan het werk gegaan.

‘S ochtends weer vroeg op en werd weer een picknick bank gemaakt, vandaag was deze nog beter dan die van gisteren. Zelfs de waterpas was zo overdonderd dat deze geen juiste waarde meer aangaf. De bank kan zelfs rechtstaan op de binnenplaats, zoals we deze aantroffen op de eerste dag (“Zo werken wij nu aan een soort van binnenplaats, hierin leggen we een mooi laagje beton van 10 cm. Althans dat dachten wij, bij aankomst was het huidige beton op de ene plek op een mooie hoogte, op de andere plek lag het zo’n 40 cm lager. Een ware uitdaging.”).

Over het beton gesproken: gisteren was al een begin gemaakt met de bewapening van de vloer. Vandaag kon het storten echt beginnen. Voor de koffie was het nog werken met “trial and error” om de juiste verhouding te vinden tussen grind, zand, beton en water. Eerst te droog, dan weer te nat. Na een tijdje was dan eindelijk de juiste samenstelling gevonden en ging het als een speer.

Bij de koffie was het tijd om onze mooie ochtendstemmetjes te testen. En zongen we met zijn allen uit volle borst een verjaardagsliedje voor Floor. De een zong nog valser dan de ander, maar daar werd de feestvreugde niet minder om.  Bij een verjaardag hoort natuurlijk ook taart: een Roemeens petitfourtje. Hier genoten we enorm van.

Na de koffie was het weer tijd om hard aan het werk te gaan. In het appartement heeft Yanick vandaag niet zoveel uitgevoerd (Schouten, 2019). In vergelijking met de rest die heel hard aan het werk was. Alle isolatie is geplaatst voor een lekker koele, maar ook warme kamer. Elektriciteit is al een heel eind op weg. Ook zijn alle wanden inmiddels dicht en is er al gestart met het plaatsen van de gipsplaten.  Een wereld van verschil met gisteren en we zien al waar we het voor doen deze week.

Terwijl de meesten van ons bezig waren met de standaard werkzaamheden waren Wendy en Natalie aan het zwoegen met hun ton vol brandhout, toen hun reddende engel aan kwam rennen. Eén van de Roemeense jongens die hier ook bezig was, kwam sprintend op de dames af om ze heel galant een helpende hand te bieden: zijn kruiwagen. Dat wordt hopelijk een heel mooi eerste kampvuur vanavond.

Omdat we met zo veel handen al aardig opschieten hebben we een leuke extra klus bedacht.

Veel mensen vonden het in onze eerste dagen het heerlijk om het natte gras te knuffelen, daarom was het tijd om eindelijk een trap te plaatsen richting onze keuken. een beeld te schetsen: onze keuken ligt op een kleine heuvel waar geen goede trap naar toe loopt. Er is er wel een, maar deze is voor ons veel te ver om lopen. Wel twee hele meters. Al met al een hele hectische dag met leuke en interessante momenten.

Tot morgen,

Elise & Jorrit

Zon, regen, regen, regen, zon goh wat heet, wind, stortbui, regen, regen en nu is het droog.

We zijn een beetje nat, maar we hebben inmiddels de eerst klusdag overleefd. Er wordt gewerkt op drie verschillende plekken.  Zo werken wij nu aan een soort van binnenplaats, hierin leggen we een mooi laagje beton van 10 cm. Althans dat dachten wij, bij aankomst was het huidige beton op de ene plek op een mooie hoogte, op de andere plek lag het zo’n 40 cm lager. Een ware uitdaging. De hele dag zijn we bezig geweest met kruien. Een heel aantal kub zand is neergestort om de juiste hoogte te krijgen. Dit allemaal met de Roemeense slag. Als het niet kan zoals het hoort, moet het maar zoals het kan.

Op een andere plek zijn we bezig geweest met het maken van de eerste picknicktafel. Gemaakt van mooi vuren hout en netjes afgeschuurd door Britt. Zelfs tot na het eten was Britt bezig om alle splinters vakkundig weg te werken. Het schuren van de tafel is voor een ieder een bezigheidstherapie. Aan het einde van de week hopen we 4 tafels in elkaar te hebben gezet. Dit zal de binnenplaats erg opleuken.

Op de laatste plek zijn wij bezig in appartement nummer 3. Bij dit appartement beginnen we helemaal vanaf nul.  Zowel de buiten- als de binnenmuren zijn vandaag voorzien van isolatie/piepschuim. Dit zorgde voor een mooie sneeuwstorm binnen. Veel mensen kwamen naar buiten alsof ze met Olaf de sneeuwpop hebben gevochten. Ook zijn alle elektriciteitskabels uitgelegd en gepositioneerd.  In de badkamer is een klein begin gemaakt door Koop en is er een kleine (zelf veroorzaakte) lekkage opgelost.

Eigenlijk vergeten we dan misschien nog wel de belangrijkste plek waar we aan het werk zijn. In de keuken. Het eten van vandaag is weer goed verzorgd door de keukenploeg van de dag. Zowel het ontbijt als de lunch bestond uit een broodje met kaas. Het avondeten was, in plaats van de lunch, warm. De kookploeg serveerde een heerlijke pasta met carbonara of tomatensaus.

Het liep dus net even anders als voorgaande jaren. De supermarkt ligt dit keer niet om de hoek dus alles moest even anders. Opperhoofd Dianne en groepsmama Gerda hebben de witte Ros meegenomen om lekker te gaan shoppen terwijl de rest hard aan het werk was.

Kortom er is op de eerste klusdag al zeer veel werk verricht en het resultaat is al erg goed te zien.

04.30, daar staan we dan gezellig bij het Annahuis. Allemaal keurig op tijd aanwezig, of toch niet? Het was weer wachten op die ene persoon, die er elke reis weer moeite mee blijkt te hebben. Verder hoeven we geen namen te noemen. Een lange reisochtend voor de boeg. Klagen mogen we zeker niet: een rustige weg, voorspoedig door de douane en een soepele vlucht. Één klein dingetje: voor iemand wordt het een iets duurder ‘taxi-ritje’. Die flitspalen blijken ook in Duitsland te staan helaas.

In Roemenië aangekomen weer je paspoort laten zien en in de halve bus, via zandwegen, hobbelend naar camping Timulazu. Daar stonden twee racemonsters en een grote volle witte teleurstelling te wachten. Yanick en Nick waren zaterdagavond al aangekomen op de camping, maar vonden de bus uitpakken toch iets teveel van het goede. Dus met volle moet al het eten, gereedschap, linnengoed en keukengerei uit de bus en op de juiste plek. Het kamp was snel gereed door de vele handen. Die vele handen kwamen ook van pas bij het verplaatsen van de grote partytenten die al op het terrein stonden. Met z’n allen, nu al een goede teambuilding activiteit. Partytenten op de plek, keuken gereed, bedden klaar en kamers ingedeeld, we zijn er helemaal klaar voor!

En toen ein-de-lijk tijd voor het welbekende namenspel. Traditie voor de oudgedienden (die al jaren de zelfde namen gebruiken). Komen ze weer, en ja de volgorde kennen we een uurtje later nog steeds:

Heldhaftige Hugo, Kleine Koop, Happy Hans, Trage Tonnie, Jolige Jorrit, Dromerige Dian, Lieve Linde, Feestbeest Floor, Melige Merle, Nette Natalie, Chaotische Carolien, Roekeloze Ritchie, Nonchalante (ninja, nutteloos) Nick, Eerlijke Erik, Fantastische Fredrik, Koele Kristen, Leuke Loena, Handige Harry, Ideale Isa, Rare Rayna, Klusser Kim, Blije Britt, Enthousiaste Eline, Eigenwijze Elise, Groepsmoeder Gerda, Drukke Dianne, Donderse Douwe, Grappige Gerdine, Wilde Wendy, Middelmatige Mart, Yoghurt Yanick, Tappende Tim.

                Al met al een zeer fijne eerste dag, we hebben rustig op kunnen starten, de camping kunnen verkennen, de plannen zijn doorgesproken en iedereen weet wat er morgen op de planning staat. Ook kennen we elkaars namen nu zeer en zeer goed en leren we elkaar vanavond met de eerste bezinning weer een beetje beter kennen. Morgen gaan we dan echt aan de slag, iets later dag dan vanochtend. We gaan er een mooie tijd van maken met z’n allen!!

Weer even een update van Raalte for Romania (R4R). De voorbereidingen voor de reis zijn in volle gang. De bouwcommissie is gestart met vergaderen en heeft nauw contact met stichting Timulazu in Roemenië. Het is nu zaak dat er gekeken wordt naar welke projecten we wel of juist niet gaan aanpakken. Op de verbouwde staatsboerderij met camping en kinderboerderij, waar de Roemeense jongeren een intensief woon- en werktrainingsprogramma volgen, is namelijk genoeg te doen. We zouden bijvoorbeeld de appartementen die zich op de camping bevinden kunnen opknappen/inrichten of klussen kunnen uitvoeren op het buitenterrein. Maar er is bijvoorbeeld ook behoefte aan picknickbanken of een ontmoetingsplek op de camping. Gelukkig hebben we een aantal zeer technische mannen binnen onze groep die precies weten wat we binnen een week met elkaar kunnen doen. Wij hebben dan ook het volste vertrouwen in de bouwcommissie en weten dat we ons geen moment hoeven te vervelen.

Verder heeft de actie- en financiëncommissie nog een leuk nieuwtje. Er komt namelijk vlak voor de reis naar Roemenië een benefiet-barbecue aan. Super leuk natuurlijk! Deze barbecue is tevens een uitzwaaimoment voordat we op reis gaan. Normaalgesproken werd er een uitzwaaidienst georganiseerd vlak voordat we naar het vliegveld gingen. Echter vertrekt ons vliegtuig dit keer heel vroeg en dit zou dan dus betekenen dat we om 04:00 in de morgen onze uitzwaaidienst zouden moeten organiseren. En barbecue leek ons een prima alternatief😉! Deze zal plaatsvinden op zaterdag 6 juli om 17:00 uur in/bij het Annahuis. Meer informatie over deze barbecue  volgt.

Ben jij nu ook enthousiast geworden en lijkt het je leuk om je alsnog aan te melden voor onze reis deze zomer? Dit kan! We hebben namelijk een afmelding en er is dus nog een plekje vrij in het vliegtuig. Meld je snel aan bij Gerdine Visser (gerdine.visser@hotmail.com)!